Peru: Cuzco, Amazone, Huacachina

Hallo daar, daar zijn we weer! En jeetje wat gaat de tijd snel. Sinds ons vorige blog hebben we al weer zoveel meegemaakt hier in Peru...Wat een mooi land!

Bij onze vroege aankomst in Cuzco zagen we het al, dit gaan wij een leuke stad vinden. En inderdaad, de oude Inka hoofdstad was echt heel mooi en het is een stad waar je je op je gemak voelt. Heel leuk was dan ook dat vanuit ons hostel een free walking tour door de stad werd georganiseerd. De gids vertelde allemaal leuke en interessante weetjes over de lokale mensen, de lokale markt en over de stad zelf. Zo kregen we bijvoorbeeld te horen dat ze in Peru meer dan 3000 verschillende aardappelen produceren. Waar halen ze het vandaan?! Het mooie is, is wat de gids vertelde over het eten in veel restaurants. Zij halen namelijk gewoon hun vlees, vis, groenten en fruit van de markt. Wij als grote fans van het markt eten, stonden hier niet zo van te kijken. Maar zoveel mensen zijn tegen van de markt eten, omdat je hier sowieso buiktyfus van krijgt vinden ze. Mooi dus om te horen dat het hetzelfde eten is als dat ze in het restaurant voorgeschoteld krijgen, alleen daar betaal je de 3 dubbele prijs ervoor.

Maar Cuzco is ook de stad waar de Machu Picchu tochten vandaan vertrekken! Aangezien wij niet bepaald meiden zijn die van hiken houden, klonk ons de 2-daagse tour als muziek in de oren. Samen met de Engelse meiden Bella en Indi en 2 Noorse meiden, Nina en Irene gingen we de tocht aan. Aangezien we wel wilden zeggen dat we een beetje een soort van Inkatrail hadden gedaan en benieuwd waren naar de mooie omgeving waar iedereen het over heeft die de tocht al hadden getrotseerd, wilden we toch een deel door de jungle lopen. Dus dat werd heen met de bus en de laatste 3 uur van de dag lopen. Helaas pakte dit toch anders uit dan gehoopt. De buschauffeur reed echt als een malloot waardoor iedereen wagenziek werd en we de bus door werden geslingerd. For so far dus niet genieten van het mooie uitzicht tijdens de busrit. De 3 uur durende wandeltocht naar het stadje Aguas Calientes, was een tocht langs de spoorlijn. Wat erg mooi was, maar niet erg spannend. Nou moeten we zeggen dat we met z'n allen brak waren en dat ook niet erg aan te raden is! Maar dan...de volgende ochtend om 5 uur ging de wekker om om 5.30 uur de bus naar de ingang van Machu Picchu te pakken. Onze gids wachtte ons daar op en die zou ons 2 uur lang rondleidden door M.P. Dat deze man ooit als gids aan is genomen begrijpen we geen pepernoot van. Hij praatte enorm met consumptie, je verstond niks van wat hij zei en hoe hij het deed werden we helemaal lijp van. Jullie zouden hem gezien moeten hebben! Dus jullie raden het al, dat hebben wij dus niet volgehouden. We zijn lekker met z'n 6en ons eigen ding gaan doen en daar zijn we super blij mee. We hebben echt een topdag gehad. Nadat we de tour zijn geskipt zijn we de Machu Picchu berg zelf gaan beklimmen. Dan doen we wel even dachtten we. Pfff nou dit was een behoorlijk stijle berg en het duurde +-1,5 uur om boven te komen. Maar dan heb je ook wat! De berg is 3082 m. hoog en vanaf hier heb je een prachtig overzicht over Machu Picchu. Na heel veel foto's te hebben gemaakt, van het uitzicht te hebben genoten en bijgekomen te zijn van de klim was het tijd voor de weg naar beneden. Met trillende benen kwamen we beneden..wat zijn we toch veel gewend he haha. Nu was het natuurlijk tijd om Machu Picchu zelf te bekijken. We zijn naar de Inkabrug gelopen en daarna door de ruines zelf, wat erg mooi en impressive is! Niet voor te stellen dat deze stad voor 400 jaar 'vergeten' was. Je zou denken dat het helemaal vergaan zou zijn, maar 80% van alles is echt overgebleven ruine. Na een dag M.P was het tijd voor de wandeling naar beneden. Helemaal blij en enorm voldaan was het toen tijd voor de hotsprings in het dorp. Hier waren we erg aan toe! En heel blij waren we ook dat we niet de bus, maar een trein terug hadden geboekt naar Cuzco. Het was echt een geweldige dag! Helaas werd Lot ziek op de terugweg en ook echt ziek met koorst etc. Dus de 2 dagen daarop heeft zij alleen haar bed gezien. Nooit leuk, maar zeker niet tijdens een reis. Jan heeft haar eigen ding een beetje gedaan en geluk bij een ongeluk was een goede vriendin van Jan, Rosalie, met haar studiereis op dat moment in Cuzco! Super leuk om haar te zien zo aan de andere kant van de wereld. We hebben de hele dag heerlijk Cuzco rondgeslenterd en bijgekletst.

En toen was het tijd voor ons volgende avontuur in Peru, de Amazone! Gelukkig voelde Lot zich al beter en waren we klaar voor onze vliegreis, jaja doe maar luxe, naar Puerto Maldonado. Dit is het Tampopata Amazone gebied. Met de boot werden we over de Madre de Dios rivier naar onze logde gebracht. Elke dag werden er excursies georganiseerd en konden we kiezen wat we wilden doen. Zo heeft Jan piranhas gevist. En nee helaas niks gevangen. Hebben we s'avonds cayman krokodillen gespot, waarbij onze gids er eentje had gevangen en die we als we wilden mochten vasthouden. Niemand wilde, behalve Jan natuurlijk die stond te springen! Ook hebben we in de rivier gekanoed, hebben we midden in de jungle getokkeld, in het donker insecten gespot en s'ochtends honderden papagaaien gespot. Het apartse wat we hebben meegemaakt is toch wel een 3 km. lange tocht door de blubber naar het Sandoval meer. Nou horen we jullie denken, dat is toch niet zo apart...Nou wel als er een 86! jarige oude vrouw mee is met de tocht. Toen wij eenmaal aan waren gekomen bij het meer, hebben we langer dan een uur op haar moeten wachtten voordat ze aankwam en we op de boot het meer op konden. Maar ze heeft het gered en het wachten was het waard, want de boottocht op het meer was prachtig en we mochten ook in het meer zwemmen (tussen de piranhas!). Maar jullie begrijpen het al, de terugtocht kan zo'n vrouw natuurlijk helemaal niet aan. Hoe los je dat op?! Nou door haar op een kar te zetten waar normaal fruit en groenten op wordt vervoerd en de 3 sterke mannen die meewaren die haar door de blubber trekken. Een grappig en bijzonder aanzicht! 

De Amazone is echt prachtig en we hebben zulke mooie planten, bomen en dieren gezien! Caymankrokodillen, een specht, slangen, kikkers, taratulaspinnen, aapjes, vogels en noem het maar op. Helaas zitten we nu nog steeds wel helemaal onder de muggenbulten! Vergeet je een plekje in te smeren met muggenspul, nou mmm denken ze dan hoppakee laat ik haar daar prikken. Dus na 4 dagen jungle, was het ook wel tijd om het vliegtuig te pakken naar Lima.

Heerlijk zo'n vlucht waarbij we in totaal zo'n 32 uur reizen hebben bespaard. Vanaf Lima hebben we meteen de bus naar het plaatsje Ica, 4,5 uur zuidelijk van Lima gepakt. Nou we wisten niet hoe snel we hier weg moesten komen! Dit is de meest onaangename stad die we tot nu toe hebben gezien. Het enige wat er in de stad is zijn miljoenen taxi's en tuctucs die allemaal constant toeteren. Als je op straat loopt werden we dan ook letterlijk om de seconde gemaakt ' taxi?, taxi?. Gelukkig kwamen we ook niet voor Ica, maar voor het plaatsje Huacachina, 20 minuten vanaf Ica. Dit is een oase midden in de woestijn. Toen we hier aankwamen was het dan ook echt een verademing! Het is een super mooi klein dorpje om de oase heengebouwd. En DE activiteit daar is sandbuggying en sandboarding. Dat konden wij natuurlijk niet laten om te doen. Het sandbuggying was echt vet. Het is net alsof je in een lange rollercoaster rit zit door de duinen. Je hoort dan ook vanuit alle hoeken van de woestijn gegil en gelach. Van het sandboarden hadden we niet zoveel verwacht, omdat het in San Pedro zo tegenviel. Dus we hadden besloten om dit maar te skippen en alleen mee te gaan voor het buggying. Hierdoor waren wij dus nog mooi gekleed in onze jurkjes. Not so great idea kunnen we zeggen. Je hoefde namelijk niet perse staand de duin af met de sandboard, maar je kon ook liggend. Met jurkjes aan is dat toch een probleem! Maar we hebben onze trots getrotseerd en zijn gewoon naar beneden gegaan. En het was het waard. Echt cool! Jan is daarna toch ook maar gewoon sandboardend naar beneden gegaan en de tip die wij zeker aan iedereen willen geven is als je naar Zuid-Amerika gaat en besluit om en naar San Pedro de Atacama(Chili) en naar Huacachina te gaan: doe dan vooral het sandboarden in Huacachina!! Maar in deze duinen kun je natuurlijk meer dan dit. Je kunt ze ook zelf oplopen. Dus de volgende ochtend hebben wij de duin achter ons hostel beklommen, wat nog niet zo gemakkelijk is. Maar eenmaal op de top heb je een prachtig uitzicht. Waar we echt versteld van stonden was de hoeveelheid troep dat in de duinen lag. Niet voor te stellen dat mensen dit achterlaten! Het verpestte ook gewoon een beetje het uitzicht. Als je een duin omhoog klimt, moet je natuurlijk ook weer naar beneden. Wieehooee daar gingen we hoor. Rennend en springend naar beneden. Super cool! Hierna waren we klaar voor een duik in het zwembad.En s' middags was het weer tijd om de bus naar Lima te pakken. Hier hebben we een nachtje in het Pariwana hostel gezeten, maar hier blijven we niet lang. Want voordat we Lima gaan bewonderen, zijn we eerst toe aan een paar dagen strand in het noorden van Peru, in Mancora. Dus nu zijn we ons aan het klaarmaken voor een busrit van 18 uur. 

Daarna gaan we weer terug naar Lima voor onze vlucht naar Brazilie. En zoals misschien velen van jullie weten komen de welbekende Havaianna slippers hiervandaan. Voor onze trouwe blog volgers willen we natuurlijk niet de kans laten schieten om een goedkoop setje Havaianna slippers te scoren. En dus willen we deze graag voor jullie meenemen. Als je een paar wilt laat ons dan even je maat en welke kleur je als voorkeur hebt weten, dan nemen we ze voor je mee (ze zijn ongeveer 10 euro).

Voor nu zeggen we weer even hasta la fiesta, op naar het strand/feeststadje Mancora. xxxxxxx